SERDI

In de autobiografische solovoorstelling SERDI duikt Turks-Gentse acteur en beatboxer Serdi Faki Alici zijn verleden in. Na het verliezen van zijn ouders op zesjarige leeftijd belandde hij in verschillende jeugdinstellingen, observatiecentra en internaten, die er allemaal in faalden de jonge wees een stabiele thuis te bieden. Doorheen deze kolkende monoloog klaagt Serdi het systematisch geweld dat deze instanties uitdragen aan en eert hij de mensen die hem de hand toereikten, zijn jongere zelf incluis.

“Ik haat het getal zes.
We waren met zes thuis,
mijn ouders stierven de zesde maand van het jaar
toen ik zes jaar was…”

SERDI vertelt het verhaal van Serdi. Hoe een leven zonder wortels, dat dreigt af te glijden, door het disciplineren van de stem, plots weer houvast kreeg. Hoe de kracht van klank en compositie het eindelijk mogelijk maakte met anderen te communiceren.

“Ik had niks,
geen speelgoed,
geen zakgeld,
geen Flippo’s,
geen Pokémonkaarten,
geen Gameboy,
gewoon niks.
Maar mijn mond,
die konden ze niet stelen.”

“Serdi’s verschijning heeft, ondanks zijn imposante postuur en vlammende ogen, iets hulpeloos. Hij stapelt kwetsuur op kwetsuur. Sommige lijken banaal, maar deze kinderpijntjes snijden niet minder diep dan het verraad van zijn zus die hem liet plaatsen, of het verbod om zijn stem te gebruiken dat hem in de isoleercel brengt. Goeie akoestiek daar, trouwens. Want Serdi’s stem is dat ene wat hij zich niét laat afnemen. Het beatboxen is ook in deze voorstelling zijn krachtigste manier van spreken. Woedende grunts, diepe bassen en hoge klaagzangen zetten zijn emotie kracht bij.” - DE MORGEN (BE) 

Uit het juryrapport van theaterfestival:
“Serdi Faki Alici toont de driedubbele kracht van theater als collectief therapeutisch ritueel, spiegel van onze gedeelde gemeenschap én kernreactor van de menselijke creativiteit. Hier staat geen slachtoffer. Hier staat een creator”