STRAF!

Kan je kinderen opvoeden zonder te straffen?  
Zijn volwassenen het goede voorbeeld of doen ze vooral alsof? 
Kan je kiezen tussen Goed en Kwaad? 
Kan een samenleving overleven zonder straf? 
Is straf een noodzakelijk kwaad, een broodnodig hulpmiddel of een zwaktebod? 

 
STRAF! biedt geen hapklare antwoorden maar wel spannende moreel uitdagende scènes vol humor. 

Twee zusjes groeien op bij hun grootvader. Hun moeder zit in de gevangenis. Hun vader is afwezig. Op school wordt er gelachen. Gefluisterd. Gepest. 
De zusjes voelen zich door alles en iedereen gestraft. Gestigmatiseerd. Buitengesloten. Ze besluiten een surreëel justitiepaleis te creëren waarin zijzelf de baas zijn en verschillende personages spelen. Ze bouwen een wereld waarin kinderen bepalen wat gewenst en ongewenst gedrag is. Goed en kwaad. Hemel en hel. Krapuul en heilige boontjes. De meisjes onderzoeken er op humoristische wijze rechtvaardigheid, wetten, grenzen en (on)gehoorzaamheid. 

Met extra! 
Heb je altijd al eens in een cel willen zitten? Bij de voorstelling reist een op kindermaat nagemaakte gevangeniscel mee die wordt opgebouwd in de inkom. De buitenkant van de cel is een kleine expo over het leven in de gevangenis, gemaakt door moeders in detentie. 

Pers 
 
De pittige voorstelling van Hanneke Paauwe sloeg aan, kwam over, wist constant te fascineren. Een ‘straffe’ voorstelling inderdaad, qua thema, verpakking en opvoering. - Tuur Devens in de Theaterkrant 
 

‘STRAF!’ stipt in een ludiek, overdonderend spel zonder opgestoken vingertje allemaal vragen aan waarover in de lessen (of thuis) van tevoren en vooral achteraf gepraat kan, moet worden. - Tuur Devens in de Theaterkrant 

Zoals we van Paauwe gewoon zijn, wordt de zaak uitvergroot, krijgt ze absurdistische proporties, vaak hilarisch, en dat maakt het interessant leuk. - Tuur Devens in de Theaterkrant 

Extra info 

Uit een scène van de voorstelling: 

“Ik zou liever niemand straffen. Ik zou liever hebben dat alle mensen op de hele wereld alleen maar het goede willen. Dat al die acht miljard mensen allemaal beschermengelen zouden zijn. Als iedereen voor één iemand anders een beschermengel is, dan moet er niemand in de problemen komen. Dan moet ik niemand straffen. Ik ben moe. Uitgeput. Ik ben op, door al die mensen die denken: ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken. Goed en kwaad, geen hond weet nog wat dat is.” - Vrouwe Justitia, een van de personages uit ‘STRAF!’